ทะเลตรัง หาดยาว หาดสั้น หาดปากเมง
หาดหยงหลิง หาดฉางหลาง หาดเจ้าไหม

เมื่อวันที่ 8 -10 กันยาที่ผ่านมา ผมกลับเมืองตรัง ไปทำธุระ ธุระดันเสร็จตั้งแต่วันแรก
ดังนั้นวันที่ 9 กันยา หลังจากกรีดยางเสร็จ ก็ขับมอไซค์ มุ่งสู่ทะเลตรังทันที เป้าหมายผมคือ
หาดปากเมง หาดฉางหลาง หาดเจ้าไหม หาดหยงหลิง หาดสั้น หาดยาว และหาดมดตะนอย

ระยะทางจากบ้านผมไปยังทะเลตรัง(อำเภอสิเกา) ประมาณมาณ 67 กิโลเมตร
เอาเป็นว่าขับกันจน ก้นชาหน้าด้าน กันเลยทีเดียว เอาล่ะใกล้ถึงแล้วครับ

ผมมาถึงประมาณ 10 โมงเช้า ที่หาดปากเมง ยังดูเงียบเหงา อาจเป็นเพราะวันนี้ไม่ใช่วันหยุด
และช่วงนี้ก็เป็นหน้าฝนด้วย

หาดปากเมงเป็นหาดแรกเมื่อไปถึง และเป็นชายหาดที่เต็มไปด้วยขยะ ดังนั้นหลายคนเลยคิดว่าชายหาดตรังที่อื่นก็มีขยะ คอนเฟิร์มว่าขยะจะมีเฉพาะที่หาดปากเมงเท่านั้นครับ และเป็นขยะธรรมชาติ 90%
มันเป็นธรรมดาที่ชายหาดนี้กว้าง น้ำเลยซัดขยะขึ้นมาที่หาดนี้เป็นส่วนใหญ่

ผมแวะลงถ่ายภาพแป๊บนึง เช้านี้ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศดีมากครับ

ผมตรงไปยังท่าเทียบเรือหาดปากเมง และแน่นอนผมไปเที่ยวทะเลทุกครั้ง
ก็มันจะพบกับเจ้าบ้านทุกครั้งไป

หลังจากดูเชิงกันสักพัก ผมก็ตัดสินใจลองเรียกเค้าดู..แค่นั้นแหละครับ น้องหมาตัวนี้กระโจนใส่ผมด้วยความดีใจ และชวนผมเล่นน้ำทะเลซะงั้น(ใจง่ายนะเนี่ย)

เค้าอยู่ไม่ค่อยนิ่ง เท่าไหร่ ภาพที่เห็นคือภาพที่ถ่ายได้จากๆ หลายครั้ง

ลาน้องหมากันแล้ว ผมแวะไปดูที่ท่าเรือปากเมง ช่วงหน้าฝนแบบนี้ เอาเป็นว่า
เงียบซะจนน่าตกใจครับ บรรยากาศเลยดูเหงาๆ

อันที่จริงๆ กลับตรังรอบนี้ผมอยากไปเที่ยวเกาะมุก แต่จากที่คุยกับพี่ๆ เพื่อนที่รู้จัก เค้าบอกว่าช่วงนี้
ในเกาะไม่สวย เพราะฝนจะตกทุกวันช่วงใกล้ๆ เที่ยง

ผมเลยตัดสินใจเที่ยวชายหาดแทน ซึ่งคงจะตั้งต้นจากหาดปากเมงนี่แหละครับ และก็หาดฉางหลาง
หาดเจ้าไหม หาดหยงหลิง หาดสั้น หาดยาวและหาดมดตะนอย

ลองสอบถามราคาค่าเรือจากท่าเรือหาดปากเมง ไปเกาะมุก ก็ได้ความว่าประมาณ 1,000 บาทนะครับ
ไปกันหลายคนก็คุ้มอยู่เหมือนกัน ส่วนเกาะไหง เกาะกระดาน อีกราคานึง

น้ำทะเลวันนี้ น้ำใสแจ๋ว ฝูงปลาว่ายอยู่ใกล้ๆ ยังมองเห็นเลยล่ะครับ เรื่องความสมบูรณ์ของธรรมชาติ
ผมรับรอง ทะเลตรัง ไม่แพ้ที่ไหนแน่นอน

ช่วงนี้เป็นช่วง Low Season ดังนั้นทุกเกาะ ทุกหาด ของตรังจะดูเงียบเหงาไปหมด แต่ก็ดีนะครับ
คนน้อยๆ แบบนี้ผมชอบ อิอิ

ท่าเทียบเรือหาดปากเมงที่เคยแน่นจนหาที่ยืนไม่ได้ วันนี้อย่าว่าแต่ที่ยืนเลยครับ
เอาเสื่อมาปูนอนก็ยังได้เลยอ่ะ

เอาล่ะเราย้อนกลับไปยังหาดปากเมงดีกว่า
หาดปากเมงเป็นหาดที่คนเยอะที่สุด เพราะใกล้ และมีร้านอาหาร กิจกรรมต่าง ๆ
ให้นักท่องเที่ยวได้ใช้บริการกัน (แต่ยังน้อยกว่า พัทยา บางแสน และที่่อื่นๆ นะครับ)

หาดแห่งนี้ เหมาะสำหรับ สูดอากาศบริสุทธิ์ ทานอาหารอร่อยๆ และทำกิจกรรมสำหรับครอบครัว
แต่วันหยุดคนค่อยข้างเยอะนิดนึง ไม่ค่อยเหมาะสำหรับพักผ่อน

พอขับรถเที่ยวไปเรื่อยๆ ก็จะพบกับสภาพชายหาดที่ต่างออกไป ชายหาดจะค่อยๆ สะอาดขึ้น
ไม่ค่อยมีขยะธรรมชาติซักเท่าไหร่นัก และหลังจากนี้ไปเราก็จะพบกับชายหาดที่สะอาดทุกหาดล่ะครับ

การเที่ยวชายหาดที่ตรังนั้น ง่ายมากครั้บ ถนนเลียบหาดเป็นเส้นตรง ขับไปก็จะมีป้ายบอกทางตลอด
ใครขับรถไปเที่ยวไม่ต้องกลัวหลงครับ

ผมยังอยู่ที่บริเวณหาดปากเมง แต่เลยบริเวณหาดมาแล้ว บริเวณนี้จะมีกำแพงปูนคอยกั้นน้ำทะเล
ไม่ให้เซาะไปยังอีกฝั่ง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรีสอร์ทริมฝั่งครับ เช่น ปากเมงรีสอร์ท และบังกะโลอื่นๆ

บริเวณนี้ จะมีที่นั่งให้นั่งรับลมทะเลเย็นๆ ใต้ร่มต้นสน เอาเป็นว่า หากใครพักรีสอร์ทแถวนี้ ก็เดิมข้ามถนนมานั่งรับลมกันได้เลยล่ะ วันนี้น้ำใส อากาศดีมากๆ ครับ

แค่แป๊บเดียวเองครับ พี่เมฆก็ไล่ตามหลังผมมาซะแล้ว และคงอีกไม่ช้าน้องน้ำฝนก็คงตามมาติดๆ
ไปเที่ยวตรังช่วงเดือนกันยา ก็ต้องทำใจกันหน่อยครับ ฝนตกตลอด

ต่อไปเราไปหาดฉางหลางกันดีกว่าครับ ขับรถไปอีกนิดเดียวก็ถึงแล้วล่ะ

อ๊ะๆ ยังไม่ทันถึงหาดฉางหลางครับ ผมก็ต้องแวะที่ก่อน สะพานหาดปากเมงครับ และรีสอร์ทที่เห็นอยู่นั่น
คิดว่าใครๆ ก็คงคุ้นหูเนาะ…ใช่ครับ อนันตรารีสอร์ทสิเกา ตรัง

ผมจอดมอไซค์แล้วมุดลงใต้สะพานทันที ฝั่งซ้ายมือสะพานจะเป็นท่าเรือจ่าดำ น้ำนิ่งเขียวซะจริง
สะพานนี้จะเป็นที่นิยมก็นักตกปลาครับ

แหมทรายมันช่างสะอาด น้ำก็ช่างใสวิ๊งซะนะ อยากระโดดลงทะเลให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยเนาะ

ขอไปหลบแดดใต้สะพานหน่อยล่ะกัน ฝนใกล้จะตกก็จริง แต่แดดตอนนี้ก็ยังร้อนใช่เล่นครับ

อ่ะส่องอนันตรารีอสอร์ทจากมุมใต้สะพานซักภาพ มีใครเคยถ่ายภาพอนันตรารีสอร์ท มุมนี้มั่งอ่ะ
ไม่มีใครถ่ายกันหรอก นอกจากผม อิอิ

ครับตอนนี้ใกล้เที่ยงแล้ว น้ำกะลังลด แต่วิวที่ผมยืนกะลังสวยทีเดียว
ถ้าได้มองมาจากห้องพักอนันตรารีสอร์ท คงจะแหล่มใช่เล่นเนาะ

จุดเด่นของทะเลตรัง ที่ผมชอบก็คือเมฆนี่แหละครับ ที่ทะเลตรัง จะหาฟ้าใสๆ เคลียร์ๆ แบบเกาะล้าน หรือ
เกาะแถวภาคตะวันออกนั้น ยากมากครับ

ฟ้าที่นี่จะมีเมฆสีขาวอยู่ด้วยเสมอ ผมมองว่าฟ้ากับเมฆมันของคู่กัน ถ้าอยู่ด้วยกันก็ต้องสวยเสมอ
(ถ้าไม่มีฝนนะ แหะๆ )

ณ ชายหาดนี้ ตอนนี้ ไม่มีใครเลยครับ มีแต่ผมคนเดียว แหม๊ ยังกะเจ้าของหาดเลยแฮะ แดดร้อนก็จริง
แต่ลมทะเลทีพัดมานั้นเย็นจนทำให้ลืมร้อนไปเลยล่ะ

ผมลองเดินไปใกล้ๆ รีสอร์ทกะว่าจะถ่ายภาพใกล้ๆ ซะหน่อย ปรากฏว่าจมลงไปครึ่งขาแน่ะ แสดงน้ำเพิ่งจะลงไม่นาน เอ๊ะ หรือว่าน้ำหนักผมจะเยอะไป อืม..ไม่ม้างงงงง

ผมเลยเดินได้แค่ริมๆ หาดเท่านั้น ฝากไว้แต่เพียงรอยเท้า เก็บกลับไปแค่เพียงภาพถ่าย
ไอยะ!! ตรงคอนเซ็ปการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์เลยเนาะ

ถ้าฝนไม่ไล่หลังผมมา ผมกะจะเดินไปให้สุดชายหาดนี้เลยล่ะ

ว่าแต่ใครมันมาเตะบอลกันแถวนี้เนี่ย.. เย่ยย!! มันเป็นเครื่องมือหาปลาของชาวประมงเค้าต่างหาก
เห็นทีแรกก็คิดว่าประตูฟุตบอลซะงั้นเรา

ให้ดูกันชัดๆ ว่าทรายบริเวณนี้มันขาวละเอียดแค่ไหน ผมลองเอาเท้าเปล่าสัมผัสดู อยากรู้ว่าจะนุ่มแค่ไหน
โอ๊ว ว๊าวว นุ่มหรือเปล่าไม่ทันรู้ แต่มันร้อนมากกก ลืมไปว่าตอนนี้มันตอนเที่ยง
แหม๊ ออกแนวโง่นิดๆ นะเนี่ยเรา อิอิ

ครับ อย่างที่เคยบอกว่าสะพานนี้เป็นที่นิยมของนักตกปลา พอตกเย็นน้ำลงเยอะกว่านี้ นักตกปลาจะมายืนตกปลากันในทะเลเลยครับ ใต้สะพานนี่แหละ ปลาเยอะนะครับ ขอบอก

หน้าอนันตรารีสอร์ท สิเกา มี ATM ของธ.ไทยพานิชย์ด้วยนะครับ ผมเลยทำฟอร์มลงไปกดตังค์
อันที่จริงๆ อยากไปชะเง้อชะแง้ดูน่ะ แล้วกะจะถ่ายภาพสักหน่อย
แต่พี รปภ. แกจ้องผมซะจนไม่กล้ายกกล้องเลยอ่ะ ช่างเต๊อะ ไปต่อดีกว่า

เอาล่ะ เดินทางไปหาดต่อไปกันครับ หาดต่อไปเป็นหาดฉางหลาง แต่ไม่มีป้ายบอกชื่อหาดฉางหลางแฮะ

อย่าว่าแต่ชายหาดเลยครับที่ไม่มีคน บนถนนก็ไม่มีรถเลยอ่ะ เงียบมากๆ ครับ แต่ก็ช๊อบชอบ
แต่ก็ภาวนาอย่าให้มอไซค์เป็นอะไร ไม่งั้นเข็นกันผอมแน่ๆ 55

ไม่ทันแล้วครับ น้องฝนกับพี่เมฆมาถึงแล้ว ผมเลยขับข้ามหาดฉางหลางไปก่อน เพื่อไปหลบฝน
ที่อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ค่าธรรมเนียมพาหนะ 20 บาท ค่าผ่านทาง 20 บาท ครับ
แต่พี่ จนท. เค้าใจดี คิดแค่ครึ่งราคา แหม๊..ประหยัดไปอีก 20 แน่ะ

อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ร่มรื่น สงบ มีที่พักไว้คอยบริการนักท่องเที่ยวด้วยนะครับ
ร้านอาหารของอุทยานติดหาดเจ้าไหมเลยล่ะ ราคาย่อมเยาว์ หากต้องการพักแรม ค้างคืน กางเต๊นท์ ที่แหละครับ สะดวก ประหยัด ปลอดภัย (สรรพคุณเยอะแฮะ)

ไอย๊ะ!! เที่ยงแล้วนี่ ไหน ๆ ก็หลบฝนแล้ว หาข้าวกินซะเลยดีกว่า
จัดไปครับ เมนูแรก หมึกย่างสดๆ …น้ำจิ้มแซ่บๆ ราคา 120 บาท

เมนูต่อไปอาหารประจำทริปทะเลผมล่ะครับ ไปเที่ยวทะเลที่ไหนก็ต้องกินทุกที..
ข้าวผัดทะเล จานนี้นี่ไง (ก็มันประหยัดอ่ะ)

เอาล่ะ จะจิ้มแล้วนะ….

งั้นคงต้องขอตัวสักครู่ล่ะนะ…

หลังจากอิ่มแล้ว ก็นั่งคุยกับพี่เจ้าของร้านซึ่งเป็น จนท.ที่นั่นเค้าบอก ทะเลตรังช่วงนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้ ฝนนึกจะตกก็ตก คิดจะหยุดก็หยุด
พี่ท่านบอกว่า วันนี้เพิ่งขายของได้นี่แหละ… อ้าวตกลงผมเป็นลูกค้าคนแรกซะงั้น 55

เกือบสองชั่วโมงครับ ที่ติดฝน ฝนหยุดไปเที่่ยวกันต่อเลยครับ แวะที่นี่ก่อน ท่าเรือไปเกาะมุก
หรือ ท่าเรือ “ควนตุ้งกู” นั่นเอง แวะแล้ว ก็ได้ข้อมูลมาว่า…..
เรือหางยาวไปเกาะมุก เหมาต่อลำ 700 บาท ไปเกาะกระดาน 1200 ถ้าไปหลายคนคุ้มแน่นอนครับ
เรือเมล์(เรือสีฟ้า ที่จอดเทียบท่า เป็นเรือของชาวเกาะที่ใช้ขนของ) วิ่งออกจากเกาะมุก-ควนตุ้งกู ตอน 07.00 น.
วิ่งจากควนตุ้งกู -เกาะมุก 12.00น. เรือมีวันละรอบเท่านั้น ค่าบริการเที่ยวล่ะ 100 บาทครับ
ราคาท่าเรือนี้ถูกกว่าท่าเรือหาดปากเมงนะครับ

บ่ายสามโมงกว่าแล้ว ผมยังไปไม่ถึงไหนเลยอ่ะ ไปเที่ยวกันต่อครับ หาดต่อไป หาดหยงหลิง

หาดนี้เป็นหาดที่ผมอยากแนะนำให้ไปเที่ยวมากที่สุดครับ น้ำสะอาด หาดสะอาด ร่มรื่น ปลอดภัย
(มีเจ้าหน้าที่อุทยานดูแล)มีร้านอาหาร มีที่พัก มีบ่อน้ำจืดให้อาบ

หากไปนั่ง ปิคนิคกัน ให้ระวังของกินไว้นะครับ เพราะบนภูเขามีลิงขี้ขโมย ผมเคยโดนขโมยแตงโมเป็นลูกมาแล้ว มันกลิ้งไปต่อหน้าต่อตาเลย ยังแค้นไม่หาย

หาดนี้คนน้อยเหมาะแก่การพักผ่อน หากตรงวันหยุด คนอาจจะเยอะขึ้นนิดนึง แต่ก็ยังน้อยอยู่ดีนั่นแหละ
อย่างเช่นวันนี้ ทั้งหาดมีผมคนเดียว

สังเกตทรายของหาดนี้สิครับ อาจะไม่ขาวนักเพราะน้ำเพิ่งลด แต่เรื่องความละเอียดนั้นไม่ต้องพูดถึงครับ
..เนียนกิ๊กๆ

อ่ะ ถ่ายย้อนกลับไปทางฝั่ง เดี๋ยวจะไม่เชื่อว่าหาดทั้งหาดมีผมคนเดียวจริงๆ อิอิ

หาดหยงหลิงตอนน้ำลด เราสามารถลอดช่องหินไปทะลุอีกที่นึงได้นะครับ
หากคนที่ไม่เคยไปเที่ยว อาจจะกลัว เดี๋ยวผมจะพาไป

พอน้ำลดเราจะเห็นอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยเห็น อย่างในภาพนี้
ผมจำไม่ได้แล้วว่าเค้าเรียกว่าอะไร ขออภัยจริง ๆ

เอาล่ะมุดตามผมมาเลยครับ ระวังศีรษะหน่อยนะ

มุดไปเรื่อย ๆ ทางเริ่มแคบลงเรื่อยๆ ถอยดีกว่าไม๊ …อย่าเพิ่งถอยครับ มุดต่อไป อิอิอิ

ชมภาพหินพวกนี้ไปพลางๆ ก่อนครับ นักท่องเที่ยวที่เข้ามาในนี้ ถ้าไม่ได้ถ่ายภาพที่นี่
ก็ถือว่าพลาดแล้วล่ะครับ

อย่างที่ผมเคยบอก ว่าการท่องเที่ยวที่แท้จริงๆ เราต้องไปสัมผัสด้วยตัวเอง ผมถ่ายภาพเล่าเรื่องไปก็แค่นั้นครับ อยากให้ทุกคนมาสัมผัสกันเอง แล้วจะรู้ว่าชายหาดตรังมีดีแค่ไหน

หากสังเกตุดีๆ สีของหินจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ นะครับ จากสีดำข้างนอก เป็นสีเขียว และหินตรงนี้เป็นสีส้ม

เอาล่ะครับ มุดกันต่อไปครับ ปลายทางเราอยู่ข้างหน้านั่นไง

ถึงแล้วครับ และที่นี่ก็คือ…หาดสั้น นั่นเอง สังเกตนะครับ ว่าแม้แต่รอยเท้าก็ไม่มี

หาดสั้นนั้นจะเข้าไปชมได้ก็ต่อเมื่อ น้ำลดเท่านั้น และต้องมุดจากหาดหยงหลิงเข้ามาเท่านั้น
นี่เป็นเหตุผลที่ผมมาหาดนี้ช่วงบ่าย เพราะช่วงบ่ายน้ำกำลังลดนั่นเองครับ

หาดสั้นเหมาะแก่การพักผ่อนอย่างแรง ไม่มีคนมาวุ่นวาย ยิ่งถ้าไปเที่ยววันธรรมดา
ผมรับประกันว่าหาดนี้ทั้งหาดเป็นของคุณคนเดียวแน่นอน ครับ

ยิ่งตอนเย็นๆ นั้นๆ หาดนี้มีบรรยกาศที่โรแมนติกมากๆ ลองคิดดูสิครับหากทั้งหาด มีแค่คุณกะคนที่คุณรัก
มันจะวิเศษแค่ไหน (ผมเคยวางแผนให้เพื่อนพาแฟนมาขอแต่งงานที่นี่ด้วยแหละ ได้ผลนะเออ ขอบอก 55)

เมื่อตอนเรียนจบ ม.3 ผมเคยมาเลี้ยงอำลากันที่นี่ แน่นอนครับ สถานที่ดี ย่อมก่อให้เกิดความทรงจำทีดี
ทุกวันนี้ผมยังไม่เคยลืมภาพของวันนั้นเลย (อ๊ะ พูดเรื่องตอนเด็ก เค้าจะหาว่าเราแก่ป่าวเนี่ย อิอิ)

วันนี้ผมค่อนข้างเสียดายที่ฝนตกซะก่อนหน้านี้ ไม่งั้นผมคงจะเก็บภาพได้เยอะกว่านี้

หากใครสังเกตุจากหลาย ๆ ภาพ จะเห็นมีเม็ดเล็กๆ อยู่บนพื้นทราย มันคือทรายที่โดนขุดเป็นก้อนครับ
ผมถ่ายมาให้ดูกันชัด ๆ

แล้วใครกันล่ะเป็นคนทำ ก็เจ้าถิ่นที่นี่ไงครับ “ปูลม” หากมืดกว่านี้หน่อย บริเวณชายหาดหยงหลิง
และหาดสั้น จะเต็มไปด้วยปูลมเต็มหาดเลยล่ะครับ

ไปเที่ยวทะเลตรัง ครั้งหน้า อย่าลืมเติมโปรแกรมชายหาดตรังเข้าไปด้วยนะครับ

ชายหาดตรัง ไม่ได้มีแค่ความสวยงาม แต่ชายหาดตรังมีธรรมชาติที่สมบูรณ์ ธรรมชาติที่ไร้การปรุงแต่งจากแสงสี หากใครอยากสัมผัสธรรมชาติจริง ๆ ผมอยากให้ลองมาสัมผัสที่นี่นะครับ
ชายหาดตรังจะดีเหมือนที่ผมบอกหรือเปล่า คุณเท่านั้น ที่บอกได้…….

ยังเหลืออีกสองหาดที่ผมขับรถไปเที่ยวไม่ทัน เพราะกลัวมืดซะก่อน คือหาดยาว และหาดมดตะนอย
ทริปนี้เป็นทริปที่ผมคิดได้แล้วเที่ยวเลย(อีกแล้ว) อาจจะไม่มีสาระเหมือนเคย ก็คงต้องขออภัย

ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับทะเลตรัง อ่านเพิ่มเติมได้ที่ รีวิวเที่ยวเกาะมุก ได้เลยครับ

ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณมากมาย ขอบคุณอย่างแรง
..นายหัว…

อุปกรณ์:
กล้องดิจิตอล : Olympus E3
เลนส์ : Zuiko SWD 12-60 f/2.8-4.0